Klasa nauki eliksirów jest jedyną mieszącą się w podziemiach. Jest to podłużna komnata, niezbyt dużych rozmiarów, ale wystarczająca na pomieszczenie potrzebnego sprzętu. Na środku, w idealnie równych rzędach, ustawione zostały ławki. Właściwie powinno się je nazwać raczej stolikami do pracy, niż ławkami. Na każdym zamontowany jest niewielki palnik, a także stojak na probówki. To tu uczniowie mają za zadanie zmierzyć się z skomplikowaną sztuką, jaką jest alchemia. Biurko nauczycielskie znajduje się na wprost uczniowskich miejsc pracy. Jest to spory stół z grubym blatem. Często rozłożone są tu stosy dokumentów, prac domowych lub książek z prywatnej biblioteczki profesora. Za biurkiem ustawiona została tablica. Czarna, tradycyjna, bardzo podobna do tych używanych w mugolskich placówkach. Pozostałe umeblowanie pracowni stanowią oszklone szafki, które stoją pod ścianami. Przechowuje się w nich najróżniejsze przedmioty: zapasowe kociołki, stare księgi lub przepisy czy wypłowiałe rękawice. Regał najbliżej nauczycielskiego stanowiska przeznaczony został na ingrediencja. To stąd młodzi mistrzowie eliksirów mogą czerpać potrzebne im składniki.